لزوم تدریس نهضت سوادآموزی در برنامه درسی دانشگاه فرهنگیان

نهضت سواد آموزی که یکی از اهداف آن آموزش به بزرگسالان در حد خواندن، نوشتن، حساب و روخوانی از قرآن مجید بوده، در ۷ دی ۱۳۵۷ به فرمان امام خمینی ره آغاز به کار کرد.

از آن زمان (۱۳۵۷) تا به امروز (۱۴۰۱) آمار افراد با سواد واجد الشرایط از ۴۷ درصد به ۹۷ درصد افزایش یافته که طبق بررسی ها در حال حاضر آمار این افراد در کشور کمتر از دو میلیون نفر می باشد.

با توجه به شرایط استخدامی افراد نهضتی که گام بزرگ و مهمی را در جهت با سواد نمودن بزرگسالان کشور بر میدارند ضروری است به اساسنامه این سازمان و ساختار آموزش و پرورش توجه شود.

در اساسنامه این سازمان آمده است که:
کسانی که در نهضت سواد آموزی سابقه ۵ سال خدمت آموزشی منظم و مداوم داشته باشند و در پایان این دوره دارای شرایطی باشند که یکی از آن ها(گذراندن دوره کوتاه مدت دروس تربیتی«صد ساعته» در دانشگاه تربیت معلم «فرهنگیان» باشد)......صلاحیت حضور در کلاس های درس عمومی و رسمی را می یابند.

جای سوال است که این قشر زحمتکش با توجه به سابقه تدریس به عده ای قلیل از بزرگسالان بی سواد در مدت ۵ سال!! چگونه قرار است با یک دوره کوتاه مدت «صد ساعته» آماده حضور در کلاس های درسی شوند که دانش آموزان خردسال با روحیات مختلف و جامعه آماری بالا در آن حضور دارند؟

همچنین مطالق بند د ماده ۵ این اساسنامه (مصوب سال ۶۳) آماده است که: (در برنامه درسی و تمرینی دانشگاه های تربیت معلم «فرهنگیان»، تدریس نهضت سواد آموزی گنجانده خواهد شد)

اما با گذشت قریب به ۳۸ سال در میان تفاهم نامه های این سازمان نام نهادهایی مانند ستاد مبارزه با مواد مخدر به چشم می خورد؛ اما جایی برای دانشگاه فرهنگیان در این سازمان وجود ندارد که دانشجومعلمان آن، از اطلاعات لازم و کافی جهت بکار گیری آن در آموزش بزرگسالان بی سواد علاقه مندی که در محل خدمتشان حضور دارند بهره ببرند.

محمد قائدی؛ مسئول گفتمان سازی و مطالبه گری بسیج دانشجویی حوزه فارس.

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.