عبرت‌های عاشورا
به راستی که این همان تعبیر رسول اکرم(ص) از حرارتی است که به واسطه شهادت مولایمان حسین بن علی(ع) در دل های مومنان وجود دارد:
《إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَینِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً》
اما سوال اینجاست که شیعیان هزار و چهارصدسال پیش چه ویژگی های منفی داشتند که عاشورا را رقم زدند؟مگر حب اهل بیت(ع)در دل آنها نبود؟پس چگونه به قتل امام خود رضایت دادند؟
به نظر میرسد ویژگی های بسیاری وجود دارد که میتواند یک شیعه موثر را به شیعه ای منفعل و بی تاثیر تبدیل کند؛شیعه ای که حتی به قتل امام خود نیز راضی باشد!
اولین ویژگی آنها،بدعهدی بود؛آنچه کوفیان را بد نام زمانه کرد،بدقولی آنان بود.آنها که با شور و اشتیاق ده ها هزار نامه برای امام نوشتند و ایشان را به کوفه دعوت کردند اما درست در زمانی که باید امام را یاری میکردند،پا پس کشیدند و با بدعهدی، خود را بدنام زمانه کردند و به راستی که امام را بدقول ها کشتند!
دومین ویژگی،سکوت و انفعال دربرابر حوادث زمانه بود؛عده ای از شیعیان آن حضرت با حاکمان وقت و اتفاقاتی که رقم میخورد،موافق نبودند؛آنها یزید را خلیفه ای فاسد میدانستند اما در مقابل فساد جامعه سکوت میکردند.به گمان خود اسلام شان در نماز و روزه خلاصه میشد و اصلا برای کامل شدن مسلمانی شان نیازی به مخالفت با فساد نداشتند!
ویژگی دیگر آنها که به نظر از مهم ترین موارد است،درگیر شبهات شدن بود؛آنها در شلوغی و درهم آمیختگی حق و باطل،باطل را انتخاب کرده بودند و گمان میکردند این همان حق است! این درهم آمیختگی به حدی بود که حتی علمای بزرگ آنان همچون سلیمان بن صرد خزاعی نیز به آن دچار شده بودند و این نشان از دورشدن آنان از خط فکری امام زمانه شان داشت!
این شیعیان منفعل ویژگی های بسیار دیگری هم داشتند:
دیر عمل کردن،دیر رسیدن،منفعت طلبی،رفاه طلبی و...
خلاصه بگویم،یاری امام اولویت زندگی آنها نبود...
حال سوال این است که ما چگونه شیعیانی هستیم؟بیاییم خود را با این شیعیان منفعل مقایسه کنیم و ببینیم آیا در یاری امام خود نمره قبولی را کسب میکنیم؟!
مایی که درمقابل فساد اخلاقی و اجتماعی جامعه ساکت ایم و امر به معروف و نهی ازمنکر که مهم ترین هدف قیام امام حسین(ع)بود را به فراموشی سپرده ایم...
مایی که هنوز درگیر شبهات ایم و گاه راه را گم میکنیم و سر از بیراهه درمی آوریم...
مایی که گاهی با بدعهدی خو میگیریم و گاهی یاری امام زمان و نائب شان را اولویت زندگی خود نمیدانیم...
آری بیایید خوب فکرکنیم و از عاشورا عبرت بگیریم؛عبرت بگیریم که ماهم شیعه منفعل فرزندِ حسین بن علی(ع)نباشیم،عبرت بگیریم تا بدنام زمانه نشویم،عبرت بگیریم تا یاد کوفیان را زنده نکنیم!
آری عاشورا پر از عبرت هایی است که اگر ازآنها غفلت کنیم با کوفیان هزار و چهارصدسال پیش هیچ تفاوتی نخواهیم داشت...
به امید آن روز که نام مان در سیاهه یاران واقعی حضرت مهدی(عج) درج شود...
انهم یرونه بعیدا و نره قریبا
افزودن دیدگاه جدید